Om sneller op nieuwe ontwikkelingen in te spelen, kunnen richtlijnen als een verzameling aanbevelingen gezien worden die afzonderlijk of in samenhangende sets actueel worden gehouden. Dit kan leiden tot een zinnigere inzet van mensen en middelen.
Door het monitoren van gegevens over het gebruik van een richtlijn en impact op verandering in het zorgproces (zoals voorschriften van artsen of gebruik van diagnostiek) kan een gezamenlijk beeld gevormd worden van praktijkvariatie in relatie tot de geldende aanbeveling in de richtlijn.
Een beeld over de praktijkvariatie kan enerzijds gebruikt worden om te besluiten of en welke richtlijnmodule of -aanbeveling snel moet worden herzien en anderzijds kan men met deze data monitoren óf de aanbeveling geïmplementeerd wordt in het klinische veld na een (snelle) herziening. Ná aanpassing van een richtlijn kunnen data gebruikt worden om een indruk te geven van de disseminatie en implementatie.